In november laat wijkbewoonster Nesrin Cingöz haar ‘dansende kleuren op water’ aan bezoekers van De Wasplaats zien en andere geïnteressererden, werk gemaakt met een eeuwenoude techniek.
VAN CHINA NAAR TURKIJE
Marmeren is een schildertechniek waarmee kleurig papier gemaakt kan worden. Door het verspreiden van diverse verfsoorten op water ontstaan er vormen/patronen.
Suminagashi en papier marmeren zijn twee bekendste. Volgens overleveringen ontstond de kunst van het papier marmeren ongeveer 2000 jaar geleden in China. Oorspronkelijk was het een geheime techniek. Het werd populair in de 12e eeuw in Japan, waar het suminagashi (“drijvende inkt”) werd genoemd.
In de 16e eeuw verspreidde de techniek zich verder naar het westen toe. In Turkije is deze techniek verder ontwikkeld die EBRU werd genoemd.
In het Europa was in de 17e en 18e eeuw gemarmerd papier (ebru of ‘Turkenpapier’) zeer populair. Vanuit de oude traditie was dit zogenoemde papiermarmeren een functioneel ambachtelijke werkwijze die door boekbinders werd gebruikt.
DANSENDE KLEUREN OP WATER
Het bijzondere van verven op water is dat je het niet allemaal kan sturen; de verf en het water gaan beide hun eigen weg en ontmoeten elkaar op het papier. Je kan zelf met diverse gereedschappen deze bewegingen van de verf ten dele vormgeven. ‘Die grens vind ik enorm interessant’, aldus Nesrin.
‘Een speciaal effect heeft deze marmerverftechniek op stof. Daardoor kun je bijzondere prints maken waaruit hele bijzondere kledingontwerpen kunnen ontstaan. Het is juist leuk daarom om in het Modekwartier te exposeren.’
‘Ik laat me inspireren door basis technieken van Suminagashi en papier marmeren in mijn werk. Gebruik makend van deze 2 basistechnieken maak ik mijn eigen creaties.’ Nesrin draagt op de hoofdfoto van dit artikel tevens een jurk van gemarmerde stof!
